بررسی علایم عقرب گزیدگی در بدو ورود بیماران به بخش مسمومین

مقدمه: هدف از انجام این مطالعه بررسی عوامل پیش گویی کننده ی عقرب گزیدگی در بدو ورود بیماران به بخش مسمومین بیمارستان بود. روش ها: در یک مطالعه ی مقطعی، افرادی که با شرح حالی از عقرب گزیدگی طی سال های 88-138 به بیمارستان نور و خور اصفهان مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. روش نمونه گیری به صورت آسان بود. پرسش نامه های از پیش طراحی شده توسط پزشکان مرکز تکمیل گردید. یافته ها: اکثر افراد مراجعه کننده مرد بودند و در گروه سنی 20-30 سال قرار داشتند. بیشترین موارد، مربوط به شهر اصفهان و پس از آن نایین بود. بیشترین ناحیه ی مورد گزش اندام تحتانی و اکثر موارد گزش توسط عقرب زرد تیره گزارش شده بود. علایم حیاتی تمام بیماران در بدو ورود در محدوده ی طبیعی بود. سایر علایم بیماران به ترتیب شیوع شامل agitation، خشکی دهان، dizziness، تشنگی، تعریق، تهوع، restlessness، لرز، استفراغ، abdominal distention و convulsion بود. هیچ مورد شدیدی در طول مدت مطالعه مشاهده نشد و هیچ یک از موارد نیاز به تزریق داروی antivenom نداشتند. بیشترین شکایت و عامل مراجعه ی بیمار، درد موضعی و همچنین ترس و نگرانی و عوارض ناشی از آن بود. نتیجه گیری: با توجه به عدم تزریق سرم ضد عقرب، به بازنگری و انجام مطالعات کامل تر در زمینه ی تجویز سرم ضد عقرب و به طور کلی نحوه ی اداره ی بیمار در درمان عقرب گزیدگی در این نواحی جغرافیایی توصیه می شود. آرامش دادن به بیمار و برطرف کردن نگرانی او و تجویز ضد دردهای غیرمخدر، از اقدامات اساسی و اولیه در برخورد با قربانیان عقرب گزیدگی در این منطقه ی خاص جغرافیایی می باشد.